Wiersz Emilii Waśniowskiej
„Wieczór wigilijny”
To właśnie tego wieczoru,
Gdy mróz lśni, jak gwiazda na dworze,
Przy stołach są miejsca dla obcych,
Bo nikt być samotnym nie może.
To właśnie tego wieczoru,
Gdy wiatr zimnym śniegiem dmucha,
Po cichu wstępuje otucha.
To właśnie tego wieczoru,
Zło ze wstydu umiera,
Widząc, jak silna i piękna,
Jest Miłość, gdy pięści rozwiera.
To właśnie tego wieczoru,
Od bardzo wielu wieków,
Pod dachem tkliwej kolędy
Bóg rodzi się w człowieku.
Jak, co roku, tym razem 15 XII spotkaliśmy się na wspólnotowej wigilii, by móc spotkać się, pobyć ze sobą i przekazać sobie życzliwe słowa. W sumie przy stole wigilijnym zgromadziło się nas ok. 62 osoby, braci i sióstr z naszych wspólnot, jak też naszych przyjaciół. Cieszymy się zawsze na to spotkanie i dziękujemy Bogu za możliwość spotkania.