Chciałabym napisać wiersz o Tobie, Boże,
ale dobroci Twojej moje słowo wyrazić nie może.
Jesteś większy od pragnień serca mojego,
Jesteś pokojem ówczesnego człowieka zranionego.
Tobie, Boże, w pełni zaufałam
w chwili, gdy Cię po raz pierwszy w swoim życiu rozpoznałam.
Ty przyszedłeś kiedy wszystko wydało się być stracone
i sprawiłeś, że stałam się jak dziecko nowonarodzone.
Kto może dać mi więcej niż Ty, ukryty Boże?
Kto zaspokoić tęsknotę moją za Tobą może?
Niczym majątek, dobra tego świata w porównaniu z Tobą,
wszelkie trudności nadziei odebrać mi już nie mogą.
Autor: Ewelina